ศึกษาผลของการรมเมทธิลโบรไมด์และการจุ่มอิมิดาคลอพริดที่มีต่อคุณภาพและอายุการใช้งานของดอกกล้วยไม้
จงวัฒนา พุ่มหิรัญ, ทวีศักดิ์ แสงอุดม, เบญจมาส รัตนชินกร, ปิยรัตน์ เขียนมีสุข, ไพศาล รัตนเสถียร และ อวยชัย สมิตะสิริ
การประชุมวิชาการพืชสวนแห่งชาติ ครั้งที่ 1, 11-13 กรกฎาคม 2544. ณ โรงแรมมิราเคิลแกรนด์ กรุงเทพฯ. กำหนดการประชุมและบทคัดย่อ. หน้า 171.
2544
บทคัดย่อ
จากการศึกษาคุณภาพดอกกล้วยไม้ที่รมเมทธิลโบรไมด์ ในอัตราต่างๆ คืออัตรา 18 20 และ 24 กรัมตอลูกบาศก์เมตร เป็นเวลา 90 นาที และจุ่มช่อดอกด้วยอิมิดาคลอพริด อัตรา 20 CC/น้ำ 20 ลิตร 5 วินาที พันธุ์ทดลองคือสกุลหวาย ได้แก่ รินนภา ซาบิน ทับทิมสยาม มิสทีน แอนนา ซากุระ บอม17 บอมนิว17 ขาว 5N ขาวประวิทย์ และขาวสนาน สกุลมอคคาร่า ได้แก่ คาลิปโซ่ สายัณห์ และแครอล สกุลออนซเดียม ดอกใหญ่ และดอกเล็ก พบว่า ความเสียหายของดอกกล้วยไม้จากเมทธิลโบรไมด์มากขึ้นตามความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้น โดยจะแสดงอาการเหลืองที่ดอกตูมก่อน ส่วนการจุ่มอิมิดาคลอพริดไม่มีผลทำให้ดอกตูมเสียหายแต่อย่างใด ไม่แตกต่างกับ control ทั้งนี้สกุลต่างๆ ตอบสนองต่อเมทธิลโบรไมด์ต่างกัน โดยสกุลมอคคาร่าทนเมทธิลโบรไมด์มากกว่าสกุลหวาย และออนซิเดียม ตามลำดับ และกล้วยไม้ในแต่ละพันธุ์ก็ตอบสนองต่อเมทธิลโบรไมด์แตกต่างกัน