ผลของน้ำอิเล็กโทรไลต์ที่เป็นกรดและรังสีอัลตราไวโอเลตซี ต่อเชื้อราที่พื้นผิวและคุณภาพของสับปะรดภูแล
Hlwan Moe Thu พันธ์สิริ สุทธิลักษณ์ สุทธิวัลย์ สีทา และมัชฌิมา นราดิศร
วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร 55(2) (พิเศษ): 123-126. (2567)
2567
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการจุ่มผลสับปะรดในน้ำอิเล็กโทรไลต์ที่เป็นกรด (AEW) เป็นระยะเวลา 10 นาที และการฉายรังสี UV-C เป็นระยะเวลา 2.75 นาที (UV-C 13.2 kJ.m-2 ) หรือ 8.25 นาที ( 39.6 kJ.m-2 ) ต่อการลดความรุนแรงของเชื้อราที่ผิวและการเปลี่ยนแปลงคุณภาพสับปะรดพันธุ์ภูแล ชุดการทดลองแบ่งออกเป็น ชุดที่จุ่มใน 300 ppm AEW ชุดที่ฉายรังสี 13.2 kJ.m-2 UV-C ชุดที่ฉายรังสี UV-C 39.6 kJ.m-2 ชุดที่จุ่มด้วย AEW 300 ppm + UV-C 13.2 kJ.m-2 ชุดที่จุ่มด้วย AEW 300 ppm + UV-C 39.6 kJ.m-2 และชุดควบคุมคือสับปะรดที่ไม่ได้รับทรีทเมนต์ใด หลังจากนั้นนำไปเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 13±1 °C เป็นเวลา 28 วัน พบว่าตัวอย่างในชุดควบคุมมีความรุนแรงของการเกิดเชื้อราสูงสุดคิดเป็นร้อยละ 76.67±1.67 ในขณะที่ชุดที่จุ่มด้วย AEW 300 ppm + UV-C 39.6 kJ.m-2 พบต่ำสุดร้อยละ 49.17±5.83 เมื่อเก็บรักษา 21 วัน ชุดการทดลองของสับปะรดที่จุ่มด้วย AEW 300 ppm + UV-C 39.6 kJ.m-2 มีปริมาณสารฟีนอลิกทั้งหมด ปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมด และกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ (DPPH และ FRAP) มากกว่าสับปะรดในชุดควบคุม ดังนั้น การจุ่มผลสับปะรดด้วยน้ำ AEW ความเข้มข้น 300 ppm ร่วมกับการฉายรังสี UV-C ความเข้มข้น 39.6 kJ.m-2 มีผลเสริมฤทธิ์กันในการรักษาคุณภาพและชะลอการเจริญเติบโตของเชื้อราในผลสับปะรดพันธุ์ภูแล